Mija 110 lat od powstania na ziemiach polskich idei tworzenia gniazd sierocych, które leżały u podstaw dzisiejszych placówek opiekuńczo-wychowawczych typu rodzinnego.

Prekursorem ich tworzenia w Polsce był ekonomista, działacz społeczny, z zamiłowania pedagog Kazimierz Jeżewski, który jeszcze w okresie zaborów zajmował się ratowaniem i organizowaniem opieki dla dzieci osieroconych.

W roku 1908 utworzył w Galicji Towarzystwo Gniazd Sierocych, z jego inicjatywy rok później powstało pierwsze Gniazdo w Stanisławczyku niedaleko Przemyśla, które przez dwa lata prowadził jego pomysłodawca. Okres międzywojenny sprzyjał idei i działalności Jeżewskiego.


W 1919 roku z jego inicjatywy Sejm odrodzonej Polski „podjął uchwałę o utworzeniu żywych pomników pamięci Tadeusza Kościuszki – wiosek kościuszkowskich złożonych z gniazd sierocych”. W oparciu o te idee w 1958 roku powstały pierwsze dwa rodzinne domy dziecka.